والدین ایسنتاگرامی با بچه های خود چه کردند؟/ لزوم توجه به تجربه گری در بستر کودکی
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۰۵۱۴۴
یک روانشناس گفت: روان کودک در جریان تجربه گری یک فرآیند مهارتی مثل فوتبال، موسیقی، بازیگری و ... که کارکرد تبلیغاتی یا فراتر از توان کودک دارد، منجر به این می شود که روان کودک یک جانبه رشد کند.
به گزارش خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، طی چند هفته اخیر خبر بازگشت آرات به ایران، پسربچه ای که از او با عنوان نابغه ورزشی یاد می شود، سر و صداهای زیادی به همراه داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پسری که تنها 10 سال سن دارد اما با انجام حرکات آکروباتیک از کودکی توجه همه را به خود جلب کرد.
آرات به لیورپول می رود و بعد از مدتی بی سر و صدا به ایران باز می گردد و جذب باشگاه سپاهان می شود اما این باشگاه بعد از مدت کوتاهی از قطع همکاری با این کودک خبر می دهد، آن هم به دلیل اینکه فشار وارد شده به کودک منجر به بسته شدن صفحه رشد او در 10 سالگی شده است.
آرات یکی از بی شمار کودکانی است که از بدو تولد جلوی دوربین بوده تا 6 میلیون فالوئر چشم عضلات شکم بچه ای بدوزند که از کودکی شش تکه شده است! ما در اینستاگرام با نمونه های زیادی از این بچه ها مواجهیم، کودکی که در 5 سالگی جلوی دوربین می نشیند و باید مثل یک آمریکایی اصیل و با استرس سوالات مادر را با زبانی بیگانه پاسخ دهد، پسری که عدم علاقه اش به نواختن پیانو بارها در ویدیوهای منتشر شده از سوی خانواده نمایان شده اما همچنان والدین با بادی در غبغب از استعداد بی نظیر موسیقی فرزندشان صحبت می کنند و...
اما سوال اینجاست که والدین سرکوب گر برای داشتن فرزندی افتخار آفرین با جسم و روح او چه می کنند و افتخارات اینستاگرامی برای آن بچه به چه قیمتی تمام می شود؟
سید علیرضا مرتضوی، روانشناس کودک و نوجوان در گفت وگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا اظهار کرد: روان کودک در جریان تجربه گری یک فرآیند مهارتی مثل فوتبال، موسیقی، بازیگری و ... که کارکرد تبلیغاتی یا فراتر از توان کودک دارد، منجر به این می شود که روان کودک یک جانبه رشد کند و فرآیندهای شناختی دیگر که اصلی ترین آن، فرآیند کودکی کردن و تجربه گری در بستر کودکی است، نادیده گرفته شود.
وی با بیان اینکه هر رده سنی یک تجربه گری خاص دارد، افزود: این تجربه گری کودک، نوجوان، جوان یا حتی بزرگسال را وارد پروسه شناختی کرده و ذخیره شناختی او را کامل می کند.
این روانشناس کودک و نوجوان تصریح کرد: وقتی این تجربه گری ها در فرآیند تطبیق با نیازهای سن نیست و یا سرکوب و انکار می شود و یا حتی پاسخ درستی به آن ها داده نمی شود، این پروسه به مشکل می خورد.
مرتضوی با بیان اینکه این مشکلات نه تنها در روح کودک بلکه در فرآیند جسمانی کودک خودش را نشان می دهد، گفت: چرا صفحه رشد آرات بسته شده؟ چون به حوزه تجربه گری شناختی او در فرآیند کودکی بی توجهی شده، این در حالی است که ما نمونه های مختلفی داشتیم که در آن والدی آگاه از آسیب کودک جلوگیری کردند، مثل سید محمد حسین طباطبایی حافظ کل قرآن که در چند سال گذشته به عنوان یکی از کودکان شاخص شناخته می شد، پدری آگاه داشت که از یک زمانی به بعد همه چیز را تعطیل می کرد و می گفت الان زمان بازی کردن سید محمد حسین است.
وی ادامه داد: اینجا هوشمندی والدین را می طلبد که نیازهای شناختی و روانی فرزند خود را در سطحی همه جانبه تأمین کنند، به ویژه نیازهای دوره کودکی در حوزه شناختی که بیشتر با کودکی کردی و بازی تعریف می شود.
این روانشناس کودک و نوجوان تأکید کرد: اگر این حوزه تأمین نشود حتما آثار و تبعات غیرقابل جبرانی در حوزه جسم و روان به همراه خواهد داشت، الان برای آرات در حوزه جسمانی با بسته شدن صفحه رشد خود را نسان داده و مطمئن باشید سال های آینده در حوزه روان این بچه هم خود را به شکل اضطراب های عمیق و افسردگی نشان می دهد، چون نیاز شناخت کودکی او سرکوب شده و فقط درگیر ورزش های سنگین، رفتار خارق العاده و نمایش در فضای مجازی است.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جوانان روان کودک تجربه گری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۰۵۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موزهای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباببازی، دروازه شور خلاقانه
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، موزه اسباببازی تهران با دنیایی از ادوات بازی به دنبال ترمیم یک خلأ تربیتی است که میلیاردها اعتبار دستگاههای عریض و طویل قادر به حل و فصل آن نبودهاند. خلاقیت همراه با مشارکتی شادمانه.
در امتداد خیابان نوفل لوشاتو اگر چند سفارتخانه را رد کنید و خود را به کوچه لولاگر برسانید، در یکی از آن خانههای تاریخی با در و پنجرههای چوبی دنیایی از اسباببازی در انتظار شماست. اینجا نه سرزمین آلیس است و نه داستان اسباببازیها که تنها در مجاز لذت آن را تجربه کرده باشید. اسباببازیهایی از دههها و سدهها قبل از جای جای دنیا انتظار شما را میکشد تا کودک درونتان را دوباره برای معصومیت، خلاقیت، بازیگوشی، مهربانی و اندیشه ناب دعوت کنید.
موزه اسباببازی تهران در چند بخش نمایشگاهی دائمی از ادوات بازی است که برخی از آنها، چون گنجینهای پس ذهن کودکان دیروز و بزرگسالان امروز باقی مانده است. این موزه نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز یادآور تمامی شیرینیهای کودکی است. از ژولیده تا عروسک تدی، از بچههای توپل تا باربی، از عینکهای سه بعدی تا هواپیماها و ماشینها، آتاری، آدم آهنی و دنیای لگوهای چوبی و پلاستیکی. راهنمای موزه در مورد تاریخ هر یک از این اسباببازیها میگوید و اینکه برخی به تصادف و برخی بر اساس سرگذشت افراد و آدمها شکل گرفته و به عنوان عروسک وارد بازار شده است.
در پس سرگذشت برخی تلخیهایی نهفته و برخی نیز خلاقیتهای بزرگترها برای خلق شادی را به دنبال دارد. موزه از دالانی بازدیدکنندۀ شگفتزده را به سرزمین عجایبی که از آلیس به یاد داریم هدایت میکند و در ادامه راهرویی از عروسکهای سیرک، دلقکها، آکروبات بازها و ژیمناستهای کوچک و رنگارنگ مشاهده میشود.
انتهای راهرو عروسکهای بومی محلی در انتظاراند. سوتکها، نخودیها، تکم، نردبان یعقوب، عروسک برکت و صدها شگفتی که هر یک با لبخندی تو را به شادی و بازی دعوت میکنند.
این موزه جایی برای تنفس در مقابل سختیها است
مدیر موزه در وضعیتی که کار فرهنگی صرفه اقتصادی ندارد معتقد است در همین فشارهای اقتصادی باید تلاش کنیم حال همدیگر را بهتر کنیم. به ویژه برای کودکان باید فضایی برای شادی و تنفس ایجاد کرد. به شخصه به دنبال این بودم که حداقل یک فضایی ایجاد شود برای کودکان و خانوادهها که چند ساعت لبخند بزنند.
آزاده بیات با اشاره به اینکه این موزه صرفاً به دنبال نمایش اشیا نیست، ادامه داد: ما به دنبال تعامل با بچهها و آموزش و ساخت عروسک و آشنا کردن آنها با بازیهای مختلف فردی و جمعی هستیم.
وی افزود: در گذشته کودکان اسباببازی خود را خود میساختند و تولید صنعتی اسباببازی نداشتیم و اسباببازی با دست کودک یا والدین وی ساخته میشد. تکرار این تجربه پیوندی به جریان زنده زندگی است.
مدیر موزه اسباببازی با اشاره به فعالیت خود در حوزه آموزش کودکان اضافه کرد: نتیجه تجربیات من این بود که در خصوص فضاهای بازی و معرفی اسباببازی با کمبود مواجهایم به همین دلیل موزه را به عنوان بستری برای زنده شدن بازیها طراحی و اجرا کردم.
بخشی از تاریخ شفاهی از زبان عروسکها
به گفته بیات در این موزه برنامههای پژوهشی نیز دنبال میشود و اینکه بتوان از طریق اسباببازیها و عروسکها بخشی از تاریخ شفاهی را معرفی کرد. پیش از این نیز پژوهشهای متعددی صورت گرفته که از خروجی آن مدد میگیریم.
فعال حوزه کودک تأکید کرد: این تصور که اسباببازیها همه خارجی هستند، درست نیست و در همین موزه بخشی مجزا به اسباببازیهای بومی ما اختصاص یافته و حتی کودکان میتوانند در فرصت بازدید با برخی از آنها بازی کنند.
وی متذکر شد: این فرایند در معرفی عروسکها و اسباببازیها میتواند منجر به تولید و معرفی عروسکهای بومی به بازار شده و خانوادهها را با بخشی از فرهنگ و هویت ما پیوند بزند.
بیات به تجربههای قابل توجه بازدید کودکان اشاره کرد و گفت: در وضعیتی که کودکان گرفتار بازی با گوشی شدهاند، تلاش داریم با تجربه و تعامل این روند اشتباه شکسته شود. بارها شده است که والدین اذعان کردهاند کودکشان در خانه به دلیل بازی با گوشی حتی به اسباببازیهای خود دست نمیزند، اما در موزه برایش جذابیت داشته و به دست گرفته است.
مدیر موزه اسباببازی متذکر شد: این تجربه و تعامل با اسباببازیهای مفهومی و آموزنده هم برای والدین و هم کودکان مفید است چراکه به تجربه ثابت شده نمیتوان صرفاً با دستور و امر و نهی کودک را با بازی آشتی داد.
وی در خصوص برنامههای این موزه جهت تعامل با مدارس و مهدهای کودک نیز تصریح کرد: علاوه بر بازدیدهای گروهی مهدها و مدارس ما تورهای مختلف برای گروه سنی مختلف داریم. به عنوان مثال کودکان با فرایند کشف و جستجو وارد موزه میشوند. در نهایت نیز برای اشیا موزه قصه میسازند.
بیات خواستار ارتباط گیری با کتابهای درسی شد و گفت: ما میتوانیم اشیا مختلفی که در کتابهای درسی مانند علوم آمده را به دانش آموزان معرفی کنیم و بچهها میتوانند به عینه در موزه تماشا کرده و در واقع در قالب یک بازدید تجربی جذابیت آموزشی بینظیری را تجربه کنند.
مدیر موزه اسباببازی متذکر شد: پیوند آنچه در مدرسه سپری میشود و اشیا موزه یکی از اهداف ما است تا بتوانیم موزه را به عنوان مجموعهای زنده و تعاملی به کودکان معرفی کنیم.
اسباببازیها خود یکی از گنجینههای شور و شعف و یادگیری هستند. هر کدام از ما این شیرینی را در گوشهای از ذهن و خاطرات خود داریم و چه بسا که از بازیها بسیار آموختیم. این روزها که صنعت و تکنولوژی کودکان ما را از این دنیا ربودهاست، چه نیکو که شهد شیرین دنیایی سراسر آرامش و مهر را به آنها بچشانیم.
انتهای پیام/